آیا من استعداد کارآفرینی دارم؟ (مصطفی یحیایی – ارشد علوم ارتباطات)

آیا من می توانم کارآفرین شوم؟ یا به عنوان یک فرد از جامعه ، داشتن چه فاکتورها و معیارهایی می تواند زمینه ی لازم برای انجام فعالیت های کارآفرینانه را مهیا سازد؟ قدر مسلم است که شناخت استعدادها و تقویت انگیزه یکی از گام‌های نخست برای رسیدن افراد به موفقیت محسوب می گردد. شناخت و پرورش استعداد کارآفرینی در این میان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چنانچه فرد در هر شغل و رشته ای مشغول کسب و کار باشد، کارآفرینی سکوی جهش هر چه بیشتر او به سمت رسیدن به پیروزی و موفقیت است. شکوفایی و پرورش این استعداد را می توان در مقاطع سنی و تحصیلی مختلف و یا حتی از همان دوران کودکی انجام داد. همچنین با بررسی آزمون ها، مهارت ها و ویژگی‌های منحصر به فرد ، انسان ها را سنجیده و برروی آنها برنامه ریزی کرد. کودکان امروز
آینده سازان فردا این کشورند. متاسفانه نظام آموزشی ما در طی این سال ها مطالب محور بوده و شرایط حاکم بر آموزش، کودک را به مجبور به حفظ مفاهیم و مطالب مشخصی می نماید، که امکان بروز هر گونه خلاقیت را از او سلب می نماید.
تاثیر آموزش‌های کارآفرینی برای پرورش و رشد کارآفرینان بی شک یکی از مهم ترین چالش‌های آموزشی بسیاری از کشور‌های توسعه یافته دنیا می باشد و نمی توان منکر تاثیرات آموزش در این امر بود. برگزاری دوره‌های شیوه‌های موثر تفکر خلاق و پرورش ایده‌های بکر زمینه ساز پیدایش افراد کارآفرین در سال‌های آتی خواهد بود. امروزه فارغ التحصیلان برای راه انداختن کسب وکار و اشتغال خود ، نیاز به نوآوری و توانایی تبدیل ایده‌های خلاق به فعلیت هستند. بنابراین آموزش، تنها کلید شکوفایی و پرورش استعداد کارآفرین هاست که با ایجاد شغل ، باعث رونق چرخه اقتصادی کشور می شود.
سه شاخصه مدیر بودن، نوآوری و شناسایی فرصت ها از خصوصیات مهم استعداد کارآفرینی در افراد است. همچنین عموما فرد کارآفرین با نوآوری‌های بی بدیل و استفاده از فرصت ها در محل زندگی خود همانند الماس، برش دهنده ی مشکلات اجتماع اطراف خود است. اندیشه ، ریسک پذیری ، داشتن استقلال و انگیزه برای توسعه کسب وکار از جمله خصوصیاتی است که در فرد کارآفرین به میزان زیادی مشاهده می شود.
بخشی از استعدادهای کارآفرینی ذاتی است و به صورت ارثی در فرد مشاهده می شود. در این میان آنچه حائز اهمیت است، آموزش‌هایی هدفمند برای تقویت اعتماد به نفس افراد و گسترش حس استقلال طلبی و خلاقیت در آنهاست. تلاش نظام تعلیم و تربیت بر این است که با ایجاد راهکارهای مختلف کارآفرینی مسبب تشویق افراد کارآفرین حتی با وجود مشکلات شود به طوریکه ، موانع را در هم شکسته و با شناخت از شرایط، باعث ایجاد تغییرات گسترده ای در اطراف خود گردند.
تجارب موفق سایر کشورها نشان می دهد؛ گنجاندن درس کارآفرینی در چارت‌های درسی مدارس و دانشگاه ها بی تاثیر نبوده و در تربیت افراد نقش بسزایی دارد. کارآفرینی به عنوان یک دانش، مهارتی رفتاری و عملکردی می باشد که تنها بخشی از آن ذاتی بوده و محققین بر این باورند که قسمت عمده این استعداد اکتسابی بوده و گذراندن آموزش‌های لازم باعث به ثمر رسیدن و شکوفایی این استعداد و تبدیل فرد به یک کارآفرین موفق خواهد شد. از اینرو بخش اعظمی از پروسه ی کارآفرین شدن علاوه بر داشتن یک استعداد ذاتی، اکتسابی است و می توان آن را در از سنین پایین تا میانسالی افراد تقویت نمود.

مصطفی یحیایی – ارشد علوم ارتباطات

منبع : تفاهم نیوز